Eugénie woont al ruim 10 jaar voor dKVb. Zij is, zoals ze het zelf zo mooi noemt, in beslag genomen door de beheerderskoorts. Eugénie heeft jaren met haar partner in een koopwoning gewoond. Totdat ze het pand zag waar een vriendin woonde. Zij woonde in een oud gerechtsgebouw in Bergen op Zoom. Toen Eugénie dat pand zag begon het gevoel te stromen. “Een marmeren gang en trappen, het was net een paleis. Zo wil ik ook wel wonen en die vriendin heeft ons bij dKVb voorgedragen. Uiteindelijk hebben wij er bijna 10 jaar niets meer meegedaan. Na die periode heb ik eens aan de bel getrokken en gingen we een pand bekijken met Joost. Helaas was het niet wat bij ons paste, maar vanaf dat moment is het balletje gaan rollen. Een tijdje daarna werd ik benaderd om te gaan kijken in Hank. Een pand midden in de Biesbosch, 3 kilometer vanaf de bewoonde wereld. Een prachtige plek met bevers voor de deur, zwaluwen om het huis en midden in de natuur.” Een plaatje! Eugénie en haar partner waren de gelukkigen en kregen de sleutel. Het beheerdersavontuur was begonnen.
Inmiddels woont ze in pand nummer vijf via dKVb. Na Hank kwam er een monumentaal pand in Breda vrij, daarna een oude geitenboerderij in Strijbeek en momenteel woont ze in een oud gemaal in Rotterdam. “In maart 2018, kreeg ik een telefoontje, of ik interesse had in een oud gemaal in Rotterdam. Dit zou iets kunnen zijn voor een langere periode en laat ik daar net op dat moment op zoek naar zijn. Het pand was vervallen en er moest veel opgeknapt worden. Je kunt het gerust een bouwkeet noemen omdat het huis daar ook daadwerkelijk voor gebruikt werd om het gemaal automatisch te laten werken. Het leek mij geweldig om hier te wonen dus ik ben de uitdaging aangegaan en heb stap voor stap alles opgeknapt.”
Via marktplaats kocht ze een keuken en een 100 jaar oude houten vloer, ze heeft alles geschilderd en van de benedenverdieping één ruimte gemaakt. Deze bestond namelijk uit allemaal kleine hokjes die waren afgesloten met deuren. Het was veel puinruimen. Ruim een half haar pendelde ze wekelijks van Strijbeek naar Rotterdam om het pand op te knappen en helemaal naar wens te maken. Ook de tuin heeft ze aangepakt. Het grote werk in de tuin wordt gedaan, de kleinere klussen in de tuin houdt ze zelf bij.
Elke week komt er een monteur van het Hoogheemraadschap langs om te kijken of alles goed gaat in de machinekamer. Ook komen er regelmatig mensen voor het onderhoud aan het gemaal. Het gemaal hoor je nog wel maar is minimaal. In ieder geval veel minder dan voor de verbouwing. De oude bewoners moesten in de schuur slapen door het oorverdovende lawaai van de dieselmotoren. “Ik voel mij hier ontzettend op mijn plek, ik geniet van de omgeving en natuur. De boten die langs varen en het is prachtig om te zien hoe Nederland op deze manier drooggehouden wordt.
Eugénie heeft in prachtige panden gewoond. “De natuur, de uitdaging, ik geniet er enorm van. Wat ik fijn vind aan dKVb is dat ze goed voor hun pandbeheerders zorgen, ze doen hun best en denken met je mee. De mensen van dKVb houden je op de hoogte, de communicatie is goed en er is veel persoonlijk contact. Zuinig zijn op hun mensen, de opdrachtgevers en de pandbeheerders, dat is de kracht van dKVb. Ook is het fijn dat er een technische dienst aanwezig is. Het grote onderhoudt wordt voor je gedaan. Heb je een lekkende wc-pot? Dan komt de technische dienst deze repareren. En de nadelen? Tja, dat er dus vrij onverwachts een einde kan komen aan je beheerperiode en dat maakt het een beetje onzeker.”
Eugénie woont met volle tevredenheid in het gemaal in Rotterdam. “Ik ben beheerder leegstaand vastgoed, ik zorg ervoor dat de boel op orde blijft, ik neem de verantwoordelijkheid voor het pand, dat alles goed loopt en dat het bewoonbaar is. Ik hoop dat ik nog lang mag wonen voor dKVb!”
Fotocredits: Sheena Schouwink
